Το φαινόμενο της πυραμίδας του Ταϋγέτου

Κατά καιρούς πολλά έχουν γραφτεί για την ψηλότερη κορυφή του Ταΰγετου, που είναι και η ψηλότερη της Πελοποννήσου, τον προφήτη Ηλία, η οποία βρίσκεται στα 2.407 μέτρα. Πολλά είναι και όσα έχουν ειπωθεί για την πυραμίδα στην κορυφή ή που λέγονται σε σχετικές με αυτήν συζητήσεις. Πολλές οι αναφορές αλλά το βασικό ερώτημα, το οποίο μέχρι και σήμερα παραμένει αναπάντητο, είναι ένα… πως δημιουργήθηκε; Είναι ένα φαινόμενο της φύσης, ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα ή δημιούργημα κάποιας ανώτερης δύναμης; Ένα ερώτημα που μάλλον δεν μπορεί να απαντηθεί, αλλά και αν ακόμη κάποια στιγμή αυτό συμβεί, ένα είναι σίγουρο… το μυστήριο γύρω από αυτήν θα παραμείνει.

Το φαινόμενο

Αν περιμένετε μέχρι το ξημέρωμα, λίγο πριν την ανατολή του ήλιου θα ζήσετε ένα θαύμα. Η τέλεια σκιά της πυραμίδας, όπως την ονομάζουν οι ερευνητές, είναι ένα φυσικό φαινόμενο που μπορείτε να αντικρύσετε μόνο από την κορυφή του βουνού. Η σκιά του βουνού δημιουργεί όταν και ο καιρός το επιτρέπει, τα πρωϊνά, ένα ισόπλευρο τρίγωνο στον Μεσσηνιακό κόλπο. Προκαλείται από τη διάθλαση του φωτός του ηλίου που είναι έτοιμος να καλημερίσει αυτόν τον τόπο.

Τι έχει ειπωθεί ως τώρα

Σχετικά με την κορυφή του Ταϋγέτου υπάρχουν διάφορες θεωρίες, κάποιες λογικές, άλλες πιθανές και άλλες σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Είναι γεγονός, άλλωστε, πως έχει απασχολήσει τόσο αρχαιολόγους και γεωλόγους όσο φιλοσόφους μέχρι και μυστικιστές.

Καταρχάς, υπάρχει διχογνωμία ως προς το αν είναι πρόκειται για ένα φυσικό μνημείο ή για τεχνητό έργο. Mεγάλη μερίδα ερευνητών υποστηρίζει πως η κορυφή του Προφήτη Ηλία (2407μ. ύψος), λαξεύτηκε, είτε εξ’ ολοκλήρου είτε εν μέρει, προκειμένου να αποκτήσει σχήμα πυραμίδας και να λειτουργήσει τελετουργικά και λατρευτικά.

Αυτό, όπως λένε, «αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας» (οπτικά, είναι ένα τέλειο ισοσκελές τρίγωνο) και κυρίως, «από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεως της», όπου το έδαφος είναι σχετικά πιο λείο και ομαλό. Αυτή η μερίδα κάνει λόγο για ένα μεγαλιθικό μνημείο, σαν αυτά που συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο 3.500 – 2.000 π.Χ. Σε κάθε περίπτωση, τόσο η ηλικία της πυραμίδας όσο και οι αρχικές της διαστάσεις είναι αδύνατο να υπολογιστούν.

Ιστορικά, τώρα, και θρησκειολογικά, οι περισσότερες κορυφές των βουνών, θεωρούνταν ιερές: Δεδομένου πως ήταν τα πλησιέστερα σημεία προς τον Ήλιο, οι άνθρωποι πίστευαν πως από κει, οι προσευχές τους εισακούονταν ευκολότερα. Την ψηλότερη κορφή του Ταΰγετου οι αρχαίοι την αποκαλούσαν «Ταλετόν» ή «Ταλητόν» και την θεωρούσαν ιερή τοποθεσία του Ήλιου. Εκεί, τελούσαν λατρευτικά τελετουργικά – μεταξύ άλλων, όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας, θυσίαζαν και άλογα: («άκρα δε του Ταϋγέτου, Ταλετόν υπέρ Βρυσεών ανέχει. Ταύτην Ηλίου καλούσιν ιεράν και άλλα τε αυτόθι Ηλίω θύουσι και ίππους» (Παυσανίας Γ 20, 4). Η λατρευτική παράδοση συνεχίστηκε και στο χριστιανισμό, καθώς οι Χριστιανοί είχαν τη συνήθεια να κατασκευάζουν εκκλησάκια στη θέση των αρχαιοελληνικών ναών για να «σκεπαστεί» η λατρεία του δωδεκάθεου.

Θεωρίες συνωμοσίας

Οι περισσότερες από τις «θεωρίες συνωμοσίας» που συνδέονται με την πυραμίδα του Ταΰγετου, κάνουν αναφορές π.χ. στο επίπεδο σχήμα της βάσης της που, όπως λένε, ήταν ο χώρος της εισόδου στο κτίσμα. Στην κορυφή άλλωστε, υπάρχει ένα σπήλαιο-βάραθρο, καταγεγραμμένο από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο, βάθους 8 μέτρων, με άνοιγμα 2 μέτρα. Το βάραθρο αυτό πιθανολογείται πως ήταν κάποιο είδος «πύλης εισόδου» στην πυραμίδα – άγνωστο γιατί και προς που – ή ο προθάλαμος μιας σήραγγας που οδηγούσε στα ενδότερά της.

Απ’ ό,τι λέγεται, η κορυφή της πυραμίδας βρίσκεται σε απόλυτη νοητή ευθεία με τον Όλυμπο, και αποτελεί σημείο αναφοράς συντεταγμένων για αρκετές περιοχές. Άλλοι λένε πως η πυραμίδα ήταν ένα είδος «φρυκτωρίας» (παρατηρητηρίου) ή ένας γιγάντιος πομπός που έστρεφε την αρνητική ενέργεια της περιοχής προς άλλη κατεύθυνση. Μέχρι σήμερα πάντως, η σοβαρή αρχαιολογική σκαπάνη, δεν έχει επιβεβαιώσει κανέναν απ’ αυτούς τους μύθους.

Με τη σειρά τους, οι Πυθαγόρειοι κάνουν λόγο για έναν ενεργειακό τόπο, μια «Πύλη», σε ένα σημείο όπου η φύση έχει επιλέξει τον κόσμο με το φως, το πνεύμα, τον ελληνικό πολιτισμό. (Δεν είναι τυχαίο, υποστηρίζουν ότι στην  αρχαιότητα, ο Ταΰγετος είχε θεωρηθεί ιδανικό παρατηρητήριο για τις κινήσεις των άστρων ή , όπως γράφει ο Κικέρωνας, ο Αναξίμανδρος είχε στήσει «αστεροσκοπείο» στην κορυφή).

Μυστικιστές και Ορφικοί ομονοούν πως η «γεωπυραμίδα» του Ταΰγετου είναι μια από τις «Πύλες», μέσα από τις οποίες η Θεϊκή Αρμονία προσφέρει το «αείζωον φως» της στην Ανθρωπότητα, ένας πανάρχαιος κοσμικός δίαυλος, για μυημένους και Κοινωνούς. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο κόσμος σίγουρα δείχνει αλλιώτικος ή πιο φωτεινός, από τα 2.407 μέτρα…