Στη Μετεωρολογία, με τον όρο καταιγίδα εννοούμε μία ή περισσότερες ηλεκτρικές εκκενώσεις που εκδηλώνονται με φωτεινή λάμψη, την αστραπή, και με οξύ ή υπόκωφο ήχο, τη βροντή. Με πολύ απλά λόγια ο ορισμός λέει ότι καταιγίδα είναι το αστραπόβροντο.
Βλέποντας όμως τα πράγματα γενικότερα, θα λέγαμε ότι η καταιγίδα είναι μια μικρής διάρκειας τοπική θύελλα που παράγεται πάντα από ένα συγκεκριμένο σύννεφο (cumulonimbus) και συνοδεύεται πάντα από αστραπές και βροντές. Οι έντονες ριπές ανέμου, η δυνατή βροχή και το χαλάζι είναι φαινόμενα που συχνά συνοδεύουν μια καταιγίδα.

Από φυσικής πλευράς η καταιγίδα είναι αποτέλεσμα της ατμοσφαιρικής αστάθειας και ουσιαστικά πρόκειται για μια ανατροπή των στρωμάτων του ατμοσφαιρικού αέρα προκειμένου να επιτευχθεί μια πιο σταθερή διαστρωμάτωση της πυκνότητάς του.

Μια καταιγίδα θεωρείται ισχυρή όχι από το μεγάλο αριθμό των ηλεκτρικών εκκενώσεων ή την ένταση των βροντών, αλλά από την ένταση των συνοδευτικών της καταιγίδας φαινομένων.

Με βάση τα διεθνώς ισχύοντα, μια καταιγίδα χαρακτηρίζεται ισχυρή αν παράγει τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω φαινόμενα:
α) Χαλαζοκόκκους διαμέτρου τουλάχιστον 2 εκατοστών.
β) Ριπές ανέμου ίσες ή μεγαλύτερες των 90 χιλιομέτρων την ώρα.
γ) Σίφωνες.
δ) Ισχυρή βροχόπτωση ικανή να προκαλέσει αιφνίδια πλημμύρα.

Η πρόγνωση των παραπάνω κριτηρίων με τη χρονική και τη χωρική ακρίβεια που θα βοηθούσαν πραγματικά τους αποδέκτες των προγνώσεων δεν είναι εύκολη υπόθεση και θα απασχολεί για πολλά ακόμα χρόνια τη μετεωρολογία!

Πηγή: ziakopoulos.blogspot.gr