Η ομίχλη ακτινοβολίας

Η ομίχλη είναι νέφος που ακουμπά στο έδαφος και περιορίζει την ορατότητα κάτω από τα 1.000 μέτρα. Ανάλογα με τον τρόπο σχηματισμού τους, οι ομίχλες διακρίνονται σε ομίχλες ακτινοβολίας, ομίχλες μεταφοράς, ομίχλες πλαγιάς ή ανολίσθησης και σε ομίχλες εξάτμισης. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, με συνθήκες αίθριου ουρανού και ασθενών επιφανειακών ανέμων το έδαφος ψύχεται, ακτινοβολώντας θερμότητα προς το διάστημα. Ένα πολύ λεπτό στρώμα αέρα που ακουμπά στο έδαφος ψύχεται με αγωγιμότητα, ενώ ο αέρας που βρίσκεται λίγο πιο πάνω ψύχεται με ακτινοβολία. Αναταρακτικές κινήσεις μεταφέρουν την ψύξη σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη. Η ψύξη του αέρα που γίνεται με τον τρόπο που προαναφέρθηκε οδηγεί στη συμπύκνωση των υδρατμών του, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ομίχλης που ονομάζεται ομίχλη ακτινοβολίας ή ομίχλη εδάφους.

Για το σχηματισμό ομιχλών ακτινοβολίας η ταχύτητα του ανέμου σε ύψος 1 με 2 μέτρων πάνω από το έδαφος είναι περισσότερο σημαντική από την ταχύτητα του ανέμου σε ύψος π.χ. 10 μέτρων. Με ταχύτητες ανέμου 1 με 3 κόμβων κοντά στο έδαφος σχηματίζεται ομίχλη ακτινοβολίας ακόμα και αν λίγα μέτρα ψηλότερα ο άνεμος είναι πολύ πιο ισχυρός. Στις ομίχλες ακτινοβολίας παρατηρείται αναστροφή της θερμοκρασίας και η βάση της αναστροφής βρίσκεται λίγο πιο κάτω από την κορυφή της ομίχλης (βλέπε σχήμα).

Οι ομίχλες ακτινοβολίας σχηματίζονται, συνήθως, με αντικυκλωνικά συστήματα (υψηλές πιέσεις) σε κοιλάδες, ελώδεις περιοχές ή βιομηχανικές περιοχές λόγω ύπαρξης πολλών πυρήνων συμπύκνωσης. Είναι περισσότερο συχνές το φθινόπωρο, που υπάρχει περίσσεια υγρασίας, και το χειμώνα, που είναι μεγάλη η περίοδος ακτινοβολίας λόγω της μεγάλης διάρκειας της νύχτας. Οι ομίχλες ακτινοβολίας διαλύονται με την ηλιακή ακτινοβολία, την ενίσχυση του ανέμου ή την οριζόντια μεταφορά ξηρού αέρα

Από το βιβλίο ΚΑΙΡΟΣ, Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, τόμος Ι, «Η γνώση»

Επίλεξε περιοχή: Τοπικές προγνώσεις Ελλάδας & Εξωτερικού