Η χιονόπτωση αποτελεί ένα μάλλον σπάνιο μετεωρολογικό φαινόμενο για την περιοχή των Αθηνών. Χιονόπτωση διάρκειας πλέον των 2 διαδοχικών ημερών αποτελεί εξαίρεση. Οι χειμώνες του 1982–1983, 1986–1987 καθώς και του 1991–1992 ήταν οι πλέον χιονοφόροι της περιόδου 1958–2001. Το κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα στους χιονιάδες της Αθήνας είναι το (επιφανειακό) βορειοανατολικό ρεύμα κατά την ημέρα του φαινομένου που προκύπτει από την παρουσία ενός αντικυκλώνα (υψηλές πιέσεις) στην Κεντρική Ευρώπη και μιας ύφεσης (βαρομετρικό χαμηλό) στην ευρύτερη περιοχή της Κύπρου. Οι συνεπάγουσες αέριες μάζες που επισκέπτονται την Αθήνα είναι ψυχρές και υγρές, καθώς προέρχονται από τις ηπειρωτικές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης, έχοντας εμπλουτιστεί με υδρατμούς καθώς διέρχονται από το Αιγαίο Πέλαγος. Αυτοί οι τύποι καιρού, γνωστοί επίσης ως «προσήνεμοι χιονιάδες» είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για επεισόδια χιονιού στην Αθήνα. Οι διαφορές ανάμεσα στους χιονιάδες αφορούν τις ιδιαίτερες θέσεις, την ένταση, τις τροχιές των συνοπτικών συστημάτων και τις συνδεόμενες με αυτά ψυχρές αέριες μάζες στην κατώτερη και μέση τροπόσφαιρα.

Ο σταθμός του (πρώην) Αεροδρομίου του Ελληνικού έδωσε 61 επεισόδια χιονιού την περίοδο 1958 – 2001 (χρονοσειρά 44 ετών). Αυτό σημαίνει ότι ο εν λόγω σταθμός δίνει κατά μέσον όρο 1,4 ημέρες χιονιού ετησίως. Στον εσωτερικότερο (στο λεκανοπέδιο) σταθμό του ΕΑΑ Θησείου, ο αντίστοιχος αριθμός αυξάνεται στις 3,5 ημέρες ετησίως. Οι ημέρες χιονιού (στο λεκανοπέδιο και ευρύτερα την Αττική) αυξάνονται από τα παράλια προς το εσωτερικό, από νότο προς βορρά και από δυσμάς προς ανατολάς. Ο παρακάτω χάρτης  του meteoclub.gr δείχνει την (εκτιμώμενη) γεωγραφική κατανομή του μέσου αριθμού ημερών χιονιού στην περιοχή της Αττικής:

Πηγή: meteoclub.gr