Το κλίμα ενός τόπου είναι η μέση κατάσταση που παρουσιάζει ο καιρός κατά τη διάρκεια του έτους. Τα σπουδαιότερα στοιχεία που συνθέτουν το κλίμα είναι η θερμοκρασία, οι βροχοπτώσεις, η ατμοσφαιρική πίεση, η υγρασία της ατμόσφαιρας και οι άνεμοι. Όλες οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα χώρες έχουν το ίδιο κλίμα. Το μεσογειακό κλίμα, όπως ονομάζεται. Τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι οι βροχές την ψυχρή εποχή και η ανομβρία και οι υψηλές θερμοκρασίες την καλοκαιρινή περίοδο. Υπάρχουν, όμως, διαφορές από τόπο σε τόπο. Κι αυτό είναι φυσικό. Άλλες περιοχές απέχουν λιγότερο και άλλες περισσότερο από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Άλλες απέχουν λιγότερο και άλλες περισσότερο από τη Μεσόγειο. Και μερικές είναι πιο κοντά στις ασιατικές ακτές. Η Μεσόγειος Θάλασσα έχει υψηλότερη θερμοκρασία από τις άλλες θάλασσες που βρίσκονται στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος. Ρόλο στη διαμόρφωση του κλίματος μιας περιοχής παίζει, επίσης, η μορφολογία του εδάφους, αλλά και άλλα στοιχεία. Το μεσογειακό κλίμα της Ελλάδας παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία λόγω της μορφολογίας της. Το σημαντικότερο είναι ότι η στεριά εναλλάσσεται με τη θάλασσα.
Ο χειμώνας στην Βόρεια Ελλάδα αρχίζει τον Νοέμβριο. Στις ορεινές περιοχές μάλιστα αρχίζει και νωρίτερα. Στη Νότια Ελλάδα αρχίζει συνήθως στα μέσα Δεκεμβρίου. Μέχρι τότε, ιδιαίτερα στις ακτές, η θερμοκρασία διατηρείται ήπια, αν και οι βροχές είναι συχνές. Όπως συμβαίνει παντού στην Ευρώπη, ο ψυχρότεροι μήνες σε όλη την Ελλάδα είναι ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος. Πάντως, ο χειμώνας είναι ηπιότερος στα νησιά και στο Αιγαίο Πελάγους και στο Ιόνιο Πέλαγος.
Η άνοιξη στην Ελλάδα δεν έχει μεγάλη διάρκεια. Κι αυτό επειδή ο χειμώνας αρχίζει αργά, αλλά και διότι το καλοκαίρι έρχεται γρήγορα. Τον Μάρτιο ο καιρός είναι άστατος και το κρύο εξακολουθεί να είναι συχνό. Τον Απρίλιο ο καιρός δείχνει σημάδια σταθεροποίησης. Αλλά όσο προχωρεί η άνοιξη αλλάζει συχνά και απότομα. Υπάρχουν σύντομα διαστήματα με κρύο, που ακολουθούνται από ξαφνικούς καύσωνες, που διαρκούν κι αυτοί λίγες μέρες. Ο Μάιος θυμίζει περισσότερο καλοκαίρι.
Το καλοκαίρι αρχίζει ουσιαστικά στην Ελλάδα τον Ιούνιο. Στην Ανατολική Ελλάδα αρχίζει πιο νωρίς. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ο καιρός είναι σταθερός. Σπάνια βρέχει. Αλλά όταν βρέχει, οι βροχές είναι ραγδαίες και διαρκούν λίγο. Είναι, δηλαδή, θερμικές καταιγίδες. Κύριο χαρακτηριστικό της καλοκαιρινής εποχής είναι η μεγάλη ζέστη. Αλλά μετριάζεται από την ξηρότητα του αέρα. Κι αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στην Ανατολική Ελλάδα. Η ξηρασία κάνει την Ανατολική Ελλάδα μια από τις πιο ευνοημένες κλιματικά περιοχές της Ευρώπης. Η ζέστη είναι πιο ανεκτή στις παραλιακές περιοχές και στα νησιά. Αιτία είναι οι άνεμοι που φυσούν το καλοκαίρι. Άλλοτε φυσούν τα μελτέμια – οι βόρειοι άνεμοι, που ονομάζονται και ετησίες. Και άλλοτε πνέει η αύρα, την ημέρα η θαλάσσια αύρα και τη νύχτα η απόγεια αύρα. Αντίθετα με τις ημέρες, οι ελληνικές καλοκαιρινές νύχτες προσφέρονται για έξοδο και ψυχαγωγία. Οι νύχτες είναι ξηρές, αλλά και δροσερές. Φυσάει μόνον η ελαφριά απόγεια αύρα. Η θερμότερη περίοδος του καλοκαιριού είναι συνήθως το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου και το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου.
Το φθινόπωρο θεωρείται η ωραιότερη εποχή στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, πιο ευχάριστη και από την άνοιξη. Και αυτή η εποχή έχει μεγάλα διαστήματα με ζέστες. Συχνά στη Νότια Ελλάδα και τα νησιά διαρκεί μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου. Η μέση θερμοκρασία το φθινόπωρο είναι μεγαλύτερη δύο έως τέσσερις βαθμούς από τη θερμοκρασία την άνοιξη. Τα πρωτοβρόχια κάνουν την εμφάνισή τους στα μέσα Σεπτεμβρίου ώς τις αρχές Οκτωβρίου και είναι μάλλον ραγδαία, αλλά σύντομα. Το σημαντικότερο είναι ότι συνήθως τον Οκτώβριο υπάρχει ένα διάστημα με ωραίες ημέρες – το «καλοκαιράκι του Αγίου Δημητρίου», όπως λέγεται. Η θερμοκρασία είναι σχετικά υψηλή και ευχάριστη, ο ουρανός αίθριος και σχεδόν πάντα επικρατεί νηνεμία. Πολλοί λένε ότι το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή για να κάνει κανείς τουρισμό στην Ελλάδα.