Οι θετικές ή αρνητικές επιδράσεις της βροχόπτωσης σχετίζονται με το χρόνο που εμφανίζονται, την ένταση (ραγδαιότητα) αλλά και την ποσότητα που τελικά πέφτει στο έδαφος.

Ανεπιθύμητες βροχές για τον γεωργό είναι εκείνες που εμφανίζονται σε στάδιο ανάπτυξης της καλλιέργειάς του, με αποτέλεσμα να προκαλούνται προβλήματα.
Για παράδειγμα, αν το προϊόν της καλλιέργειας προορίζεται για αποξηραμένο, όπως πολλά αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, τότε η εμφάνιση βροχής κατά την αποξήρανση στο χωράφι θα επιδράσει αρνητικά.

Η αρνητική επίδραση αποδίδεται στην αύξηση της περιεχόμενης υγρασίας των ιστών, που καθυστερεί αφενός το χρόνο αποξήρανσης, ευνοεί αφετέρου την εκδήλωση μυκητολογικών προσβολών μετασυλλεκτικά.

Ένα άλλο παράδειγμα ανεπιθύμητης βροχής είναι όταν εκείνη εμφανίζεται μετά το κλάδεμα δένδρων και θάμνων. Αν ο καλλιεργητής δεν εκτιμήσει σωστά το χρόνο κλαδέματος και μετά το κλάδεμα εκδηλωθεί βροχή τότε αυξάνονται οι πιθανότητες προσβολής από μύκητες. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι η καρκίνωση της ελιάς που το κύριο αίτιο εμφάνισής της είναι η έκθεση των τομών κλαδέματος σε νερό, κάτι που συμβαίνει όταν ο γεωργός κλαδέψει άκαιρα ή δεν ελέγξει την πρόβλεψη του καιρού για την περιοχή καλλιέργειας.

Βροχή που θα εκδηλωθεί κατά τη φάση της επικονίασης είναι ανεπιθύμητη για τα ανεμόφιλα φυτά τα οποία δεν απελευθερώνουν τη γύρη τους, με συνέπεια να παρατηρούνται μειωμένα ποσοστά καρπόδεσης τελικά.

Υπερβολική ποσότητα βροχής, ιδιαίτερα για σύντομο χρονικό διάστημα μετά τη σπορά και πριν το φύτρωμα οδηγεί σε κρουστοποίηση του εδάφους με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η διαδικασία ανάδυσης των φυταρίων από το έδαφος.

Παράλληλα, η μεγάλη συσσώρευση νερού στο έδαφος δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας με αποτέλεσμα να μην κυκλοφορεί επαρκώς το οξυγόνο και να ζημιώνονται οι ρίζες. Ο γεωργός αυτό το βλέπει ως κιτρίνισμα των φύλλων και ισχνή ανάπτυξη των φυτών. Επίσης αυξάνεται κατά πολύ ο χρόνος βλάστησης των σπόρων και το ποσοστό των σπόρων που αποτυγχάνουν τελικά.

Τέλος, μια άλλη σημαντική συνέπεια άκαιρων βροχών είναι όταν αυτές εμφανιστούν πριν την κατεργασία του εδάφους. Δεν θα ξεχάσω το γεγονός ότι μια χρονιά σκόπευα να αρχίσω ένα πείραμα αγρού τον Οκτώβριο, σπέρνοντας σιτηρά και τελικά κατέληξα να σπείρω τον Ιανουάριο. Αυτή η καθυστέρηση οδηγεί κατά βάση σε οψίμιση της παραγωγής, με ότι συνεπάγεται αυτό αλλά στη δική μου περίπτωση η μητέρα φύση αποφάσισε αλλιώς… Εκείνη η άνοιξη ήταν από τις πιο ζεστές και τα στάδια ανάπτυξης της καλλιέργειάς μου επιταχύνθηκαν σημαντικά. Άρα δεν οψίμισε η παραγωγή, ίσως όμως να έχει μια αρνητική επίδραση σε τυχόν μετασυλλεκτικές χρήσεις και στην ποιότητα του τελικού προϊόντος.

Πηγή: © Agronomist.gr

Ανδρέας Παπασταύρου, Γεωπόνος Msc., PhD.